grazka i klub Igiełka

Od pewnego czasu intrygował nas mały ptaszek - dość smukły, mniejszy od wróbla, szary, z dłuższym niż u wróbla ogonkiem. Nie śpiewa, lecz wydaje odgłos podobny do tykania. Nie jest płochliwy - mogłam go zaobserwować na gałązce mirabelki i na siatce obok domu.

Udało mi się zrobić mu zdjęcie. Niestety, jest dość niewyrażne, robione przez okno.

Podczas przeglądania internetu szukałam odgłosów różnych ptaków. 

W końcu znalazłam!

To pokrzewka piegża i jej głos alarmowy: http://ptakolub.gsi.pl/sylviidae/sylviacurruca.mp3

(Zdjęcie pochodzi z Wikipedii Klik )

Z kwitnącą na czerwono wajgelą (krzewuszką) walczyłam chyba z 5 lat - próbowałam ją rozmnożyć.

Łamałam jej gałązki wiosną, latem, późnym latem. Tylko nowe przyrosty i z częścią zdrewniałą. Wkładałam je do wody - z ukorzeniaczem i bez, z dodatkowym okryciem utrzymującym wilgoć i bez niego. 

Gałązki stały, na końcach zielonych pędów puszczały nowe listki, część zanurzona w wodzie pokrywała się białymi zgrubieniami, z których, tylko patrzeć, wyskoczą korzonki. 

Nic z tego :-( Za każdym razem listki zamierały, a pęd gnił.

W końcu zrobiłam inaczej. Chyba z miesiąc temu znowu ułamałam kilka gałązek.

Tym razem włożyłam je do doniczki z ziemią. Dbałam, by ziemia była zawsze wilgotna. Doniczkę ustawiłam w cieniu.

Zaglądałam co jakiś czas, podlewałam. 

Na końcach pędów znowu pojawiły się młode listki. 

Zaczął piąć się do góry również towarzysz z innego krzewu.

Ucieszyłam się. Kilka razy dziennie sprawdzałam, czy wszystko w porządku. 

Aż tu - na jednej z gałązek pojawiło się takie małe zielone coś:

Będą nowe pędy!

Udało się :-)))

Przede mną ważne zadanie - utrzymać je przy życiu. 

Witam wszystkich bardzo serdecznie.

Nie było mnie tu długo i obiecać nie mogę, że to się zmieni. Będę się jednak starała. 

W dziale robótkowym jestem w trakcie kolejnych 12 serwetek - tym razem czekoladowych, dłubię kolejny Kołderkowy kwadracik.

Najwięcej dzieje się w kuchni. Ruszyła pełną parą domowa "przetwórnia".

Dziś powstał sok porzeczkowo-jabłkowy. Bez konserwantów, sztucznych barwników, zawartość soku w soku - 100%.  :-))

Najpierw były owoce - ok. 8-9 l czerwonych porzeczek, trochę więcej objętościowo pokrojonych jabłek. Jabłka pochodzą przede wszystkim z trawy :-) Trochę spod naszej jabłonki, trochę dostaliśmy i niewiele kupiliśmy.

Potem nastąpiło miksowanie na gęstą papkę. 

Wyszło chyba z 10 2-litrowych porcji. Dla mnie kilka razy ruszyć pokrętłem. Bzyk na około dwadzieścia sekund.  W sumie 3-4 minuty pracy sprzętu plus czas na zamianę zawartości kielicha :-)

W tym momencie nastąpił znaczący wkład mężowskich rąk - wyciskanie soku z każdej porcji zmiksowanych owoców. Zapomniana przez młode mamy tetrowa pielucha okazała się bardzo pomocna. Dobrze, że handel detaliczny jeszcze o niej pamięta.

A potem - pojawił się gar pełen aromatycznego soku. 

Do tego ok. 3kg cukru i po kilku minutach gotowania rozlewanie do słoików. 

Efektem wspólnej pracy są 33 słoiczki pysznego soku. 

Jest lekko kwaskowy, z nutką słodyczy. Będzie doskonale gasił pragnienie, gdy nadejdą upały.

Ps. Pyszna jest też mieszanka czarnej porzeczki z jabłkiem. Wtedy  moszcz jest średnio mocno wyciskany i zostaje z częścią soku. Papkę zagotowuję  z cukrem na gęsty dżem i mam dodatek do bułeczek drożdżowych lub kruszańca.

Wspaniały sok daje jesienią mieszanka aronii i słodziutkich, ostatnich antonówek.